Vandaag over precies 35 dagen sta ik voor KiKa aan de start van de marathon van Tokyo. Jeetje, wat komt dat ineens dichtbij! In oktober vertelde ik hoe ik mijn voorbereiding richting Tokyo vorm wilde gaan geven: meer lange duurlopen, wekelijks een tempotraining en fietsen of fitness als variatie om blessures te voorkomen. Hoe sta ik er nu voor? Ben ik er klaar voor?

De afgelopen periode ging eigenlijk heel voorspoedig. Ik liep snelle tijden, voelde me topfit en alles ging volgens plan. De lange duurlopen wist ik op te bouwen van 20 km (meerdere keren), naar 25 km in december. Begin januari liep ik voor de eerste keer 30+ km en dat ging vrij goed. Dus ook die opbouw verliep zoals gepland. Afwisseling met fietsen (ook buiten!) lukte ook al goed, dus er leek geen vuiltje aan de lucht.

Maar half januari begon ik ineens wat last van mijn keel te krijgen. Dat leek allemaal mee te vallen en zonder al teveel problemen kon ik zelfs een zware 1/2 marathon in Egmond aan Zee lopen. (nu ik dit type, bedenk ik me ineens dat ik daar nog geen verslag van geschreven heb… oeps!) Maar na Egmond ging het langzaam bergafwaarts. De keelpijn kwam terug, hoesten, niezen, slechter slapen… Vorig jaar werd ik in dezelfde periode, vlak voor de Two Rivers marathon, ook flink ziek. Dat wilde ik nu echt zien te voorkomen! Dat betekende meer fruit, groente en vitamines eten, meer slaap en de belasting van sporten even iets omlaag.

Helaas moest ik deze week toch even vol op de rem. Woensdagochtend ging ik nog naar mijn werk, maar in de middag vertrok ik al naar huis en zocht meteen mijn bed op. Donderdag heb ik echt de hele dag met een loopneus en enorme hoofdpijn op bed gelegen, dat was niet fijn. Vrijdag ging het gedurende de dag alweer een beetje beter en zaterdag leek het ergste echt voorbij. Meest positieve van de afgelopen week was dat ik geen koorts heb gehad. Koorts werpt je echt meteen een stuk terug in je voorbereiding heb ik vorig jaar gemerkt, maar dat was bij mij dit keer gelukkig niet het geval.

Vandaag ging ik dus weer op pad, kijken hoe het zou gaan. In mijn schema stond dat ik mijn tweede duurloop van 30 km moest lopen, maar was dat wel verstandig en haalbaar? Ik besloot om geen grote ronde van 30 km te gaan lopen, maar kleinere rondes van 10 km. Zo kon ik na elke ronde thuis wat eten en drinken en bekijken of ik door kon of dat het beter zou zijn om te stoppen. Boven verwachting ging het echter erg goed. Het eerste rondje was even aftasten en kwam er nog veel snot los, maar daarna kwam ik toch in een lekker, rustig ritme. Dat het zonnetje tijdens het lopen begon te schijnen werkte vast mee, want boven verwachting kon ik toch vrij gemakkelijk drie rondes van 10 km lopen. Die 30 km zaten dus toch weer in de benen!

Belangrijkste conclusie is dat ik dus nog steeds helemaal op schema ben! De duurlopen gaan goed en mijn lichaam houdt het goed vol. Over twee weken is de Two Rivers Marathon weer waar ik samen met BjΓΆrn de huo-marathon ga lopen. Dat is voor mij de laatste ‘test’ op weg naar Tokyo. Daar wil ik kijken of ik mijn PR van Amsterdam kan verbeteren of in ieder geval benaderen. Daar ga ik ook bepalen op welke schoenen ik in Tokyo ga lopen, want dat is nog wel een vraagteken voor mij. De bedoeling was steeds om in Japan op mijn Ultraboosts te gaan lopen, maar na de laatste geweldige resultaten op mijn Vaporflys ben ik gaan twijfelen. Dat waren wel steeds korte afstanden, zou het ook op een langere afstand lukken? Nadeel is dat ik eigenlijk speciale zooltjes nodig heb om tijdens langere afstanden geen last van mijn voeten te krijgen en die zooltjes kunnen niet in de Vaporfly’s. Maar alle keren dat ik daarop gelopen heb gingen eigenlijk zonder problemen, ook de 16,5 km tijdens de Sylversterloop. De 30 km vandaag heb ik ook op de Vaporfly’s gelopen en toen kreeg ik na 25 km dus wel een beetje last. Kortom, ik twijfel nog enorm. Tijdens de Two Rivers ga ik ze weer uitproberen en als dat goed gaat ga ik er waarschijnlijk op starten in Tokyo. In ieder geval neem ik ze dan wel mee in mijn koffer.

De komende weken staat er dus nog genoeg op de planning. Veel hardlopen natuurlijk, maar ook wat andere zaken regelen en uitzoeken. Japans geld bestellen om alvast mee te nemen, een boekje met tips over Tokyo goed doorlezen, een informatieavond met alle KiKa-lopers die meegaan en langs wat sponsors voor een praatje en een foto. Ik ga proberen jullie de komende weken op de hoogte te houden van mijn voorbereidingen en natuurlijk ook van al mijn avonturen in Japan!

David