Vorige week schreef ik in mijn blog over mijn plannen voor maart. Daarmee bedoelde ik natuurlijk dit jaar. Wat ik toen niet vertelde, was dat ik ondertussen ook al bezig was met plannen voor maart 2020. Inmiddels is de kogel door de kerk en ga ik er weer voor: op 1 maart 2020 loop ik de marathon van Tokyo voor KiKa!

Sinds 2017 ben ik ambassadeur voor KiKa. Op de achtergrond welteverstaan, want sinds dat jaar ben ik niet echt actief bezig geweest voor dit enorm goede doel. In dat jaar haalde ik samen met mijn gezin bijna 12.000 euro op en liep ik als tegenprestatie de marathon van New York. Het was een bijzonder en emotioneel jaar waarin we onvergetelijke herinneringen gemaakt hebben. Maar het was ook een heel druk jaar vol met acties voor KiKa, wat ook de reden is dat ik me sindsdien op de achtergrond heb gehouden. Maar ik heb altijd gezegd mijn rol als ambassadeur serieus te nemen en weer op te pakken. Hardlopen voor een goed doel is onbetaalbaar, heb ik al eens gezegd. Nu is dat moment dus daar. Wil je daar meer over weten? Kijk dan eens op mijn actiepagina voor KiKa!

Tokyo, Japan. Nooit gedacht dat ik daar nog eens zou komen, laat staan om hard te lopen. Maar over een jaar gaat het dus echt gebeuren. Dat betekent dat 2019 in het teken komt staan van voorbereidingen op die marathon. Of in ieder geval de tweede helft van 2019, want een maand of vier, vijf van voorbereiding zou voldoende moeten zijn.

Ondertussen heb ik ook mijn aanmelding voor ASICS Frontrunner nog lopen. Gisteren is de inschrijving daarvoor gesloten, dus binnen nu en enkele weken zullen de nieuwe teamleden bekend gemaakt worden. Er zijn vast vele duizenden aanmeldingen waardoor de kans dat ik erbij zit erg klein is. Maar ik blijf hopen, want zoals ik eerder al zei zie ik dit echt als een unieke kans. En nu helemaal, want stel je eens voor: als ASICS Frontrunner de marathon van Tokyo lopen voor KiKa. Dat is volgens mij een win-win-win-situatie! Dat wordt dus duimen de komende weken…

De acties voor KiKa worden voorbereid, de eerste donaties komen binnen en het hardlopen zelf gaat weer steeds beter. Van mijn knie heb ik al ruim een week geen last meer, al heb ik nog geen afstand boven de 10km durven lopen. Dat moet ik de komende week dus toch maar eens gaan proberen. Inmiddels is mijn startbewijs voor de Stevens Stadscross ook binnen. Die is al over ruim een week en ik heb daar echt heel veel zin in. Maar of ik nu een marathon loop aan de andere kant van de wereld, als Frontrunner de beste hulp en begeleiding krijg die ik me kan wensen of aan een stadscross meedoe in Nijmegen, het gaat erom dat je bezig bent met dat wat je leuk vindt om te doen en dat je geniet.

20190305_123242

Vandaag vroeg mijn dochter van 4 of ik een rondje zou gaan hardlopen. “Dan ga ik met jou mee op mijn fiets papa, zonder zijwieltjes!” Ze had pas één keer eerder zonder die wieltjes gefietst, maar een kwartiertje later waren we onderweg. We maakten een rondje van 8,5 km door het buitengebied van Berlicum. We hebben gelachen, gezongen en hadden samen de grootste lol. Genieten pur sang!

David

PS: mocht jij mijn actie voor KiKa willen steunen met een donatie of ken je een bedrijf dat mij wil sponsoren? Ga dan naar mijn actiepagina of neem contact met me op.