Wind, wind en nog eens wind. Rustig hardlopen is er deze dagen niet bij, het is hard werken om tegen de wind in te komen. De perfecte voorbereiding op een ‘zware’ stadscross zou je zeggen. Aan de andere kant: met de wind in je rug gaat het lopen juist weer erg makkelijk. Soms is het dan net alsof je vliegt. Elk voordeel heeft zijn nadeel, zullen we maar zeggen.
Komend weekend staat op zaterdagavond de Stevens Stadscross op mijn planning. Dit is een stadscross die vanwege het 5-jarig bestaan van de Stevensloop voor het eerst wordt georganiseerd. De loop gaat dwars door de binnenstad van Nijmegen over kasseien, heuvels, trappen en andere natuurlijke hindernissen. Het parcours van de nachtcross is ongeveer 7 kilometer lang en de start en finish liggen op de Grote Markt.Β Tot dusverre heb ik alleen meegedaan aan wedstrijden van 10km of langer die ‘gewoon’ over de weg gaan. Maar dit jaar heb ik mezelf beloofd om ook eens wat andere dingen uit te gaan proberen. Toen een goede vriend mij vroeg of ik zin had om mee te gaan naar deze Stadscross, zei ik dan ook meteen ja.
Het fenomeen ‘cross‘ ken ik wel: hardlopen over onverharde wegen, door bossen en over heuvels. Maar van een stadscross had ik nog nooit gehoord. De organisatie noemt het zelfs ‘de zwaarste loop van Nederland’, al heb ik daar mijn vraagtekens bij.Β De stadscross maakt gebruik van de vele natuurlijke hindernissen en hoogteverschillen die de Nijmeegse binnenstad rijk is. Het parcours voert – natuurlijk – door de markante Stevenskerk, over de kasseien van de benedenstad en de trappen rondom het Valkhofpark en langs en over de Waalkade. Maar kom op, het is “slechts” 7 km, dus dat zal vast wel meevallen. Of zou ik me hier erg in vergissen? In ieder geval gaan we rennen in het donker en dat zal wel een extra dimensie met zich meebrengen.
Belangrijkste is in ieder geval dat ik er erg veel zin in heb. Na de Two Rivers marathon heb ik lang niet fijn kunnen lopen vanwege knieklachten. Die zijn inmiddels over en ik merk dat ik echt enorm gemotiveerd ben om weer fijn en lekker te lopen. Bovendien ga ik samen met een groepje vrienden. Normaal ga ik een wedstrijd alleen in en ga ik echt voor een resultaat, maar dit keer hebben we afgesproken om gezamenlijk te lopen en er echt iets leuks van te maken. Het sociale, ontspannen karakter van hardlopen in plaats van het competitieve. Al ben ik er van overtuigd dat we tijdens de loop elkaar toch regelmatig zullen gaan uitdagen.
Zaterdagavond dus. Om 19:09 uur pakken we de trein vanuit Rosmalen naar Nijmegen. De start is om 21.00 uur. Hoe laat we terug zijn? Ik durf het niet te zeggen. Vroeger gingen we op zaterdagavond naar de grote stad om te stappen. Nu gaan we om hard te lopen. Tijden veranderen, maar man, wat heb ik er zin in!
David
David Draaft Door 