Mijn laatste ‘wedstrijd’ voor de vakantie zou op zondag 30 juni de Omloop van Empel gaan worden. Empel, het dorp waar ik vrijwel mijn hele jeugd gewoond heb, dus dit zou een soort van thuiswedstrijd worden. De 5e editie alweer, een lustrum. Toch zou dit pas de 2e keer voor mij worden, door allerlei omstandigheden de afgelopen jaren. Hoe dan ook had ik er zin in. Het werd een warme, bijzondere editie.

Vanwege de hoge temperaturen had de organisatie het hitteplan in werking gesteld. Dat betekende dat de routes van de 10k en de 10EM zouden vervallen, maar dat alleen de route van de 5k aangehouden werd. Afhankelijk van de afstand waarvoor je ingeschreven had, liep je dus 1, 2 of 3 rondjes. Voor mijn zouden dat dus 2 rondjes worden. Normaal hou ik er niet zo van om 2x dezelfde route te lopen, maar ik begreep de organisatie volledig. Om deze manier hadden ze een veel beter overzicht, konden ze sneller ingrijpen bij calamiteiten én konden ze meerdere waterpunten langs de route creëren. Ik moet zeggen, dit pakte voortreffelijk uit!
Vooraf had ik me voorgenomen rustig aan te doen. Eerder in de week was ik nog in Zuid-Frankrijk waar ik de Mont Ventoux beklommen had met school, dus mijn lichaam was nog aan het herstellen. In combinatie met de warmte leek rustig aan doen best verstandig. Ik stelde me dus op ergens halverwege het startvak, waar ik normaal gesproken juist vooraan wil staan. Op deze manier zou ik dus wel rustig aan moeten doen en kon ik lekker met de stroom meegaan.

Na 2km merkte ik dat het eigenlijk toch wel erg lekker ging. Ik had een fijn tempo en liep veel mensen voorbij. Elk waterpunt benutte ik (vooral de sponzen waren echt fijn!) en dat aanvullen van vocht deed mijn lichaam goed. De eerste ronde liep ik in iets van 21 minuten, dus dat ging toch behoorlijk sneller dan eigenlijk gepland. Maar goed, zo lang het goed voelde wilde ik dit vol zien te houden. Het vele drinken zorgde er echter wel voor dat ik een druk op mijn blaas begon te voelen. Normaal zou ik dan doorlopen tot de finish, maar ik besloot nu gewoon even te stoppen en een boom op te zoeken. Dat luchtte op. Ja, het kostte me wat tijd, maar vervolgens weer lekker doorlopen is ook wel prettig. Een stukje verder viel de verbinding tussen mijn headset en telefoon weg. Doorlopen zonder muziek of even stoppen? Ik koos voor het laatste, ik zou toch rustig aan doen nietwaar. Weer wat tijd verloren, maar door de lege blaas en de muziek kwam ik snel weer in een fijn ritme.
Inmiddels kwam de finish dichterbij en ik had nog energie over om te versnellen. Vooraf had ik bedacht een tijd tussen de 47 en 50 minuten te gaan lopen (lekker relaxed), maar nu zat ondanks de noodstops een tijd onder de 45 minuten er nog in. Zo vlak voor de vakantie liet ik de strijdlustige, fanatieke loper in mij nog even naar boven komen. In de laatste kilometers perste ik er nog één keer alles uit. Uiteindelijk finishte ik in een keurige tijd van 44:13. Dat was dus ruim sneller dan mijn plannen vooraf, maar toch had ik heerlijk gelopen.

Na afloop kletste ik nog wat na met Alex Bekkers en Mari Durieux, hardlopers uit de regio. Alex is een van de organisatoren van de Omloop en ik complimenteerde hem met de organisatie en de keuze voor het hitteplan. Toen ik terugliep naar mijn auto kwam ik ook Adwin Mathon van Hardloop Brabant Wedstrijden op Facebook nog tegen. Die kom je ook overal tegen, gezellig!

Met de finish van de Omloop van Empel was het voor mij toch echt even tijd voor vakantie. Zomervakantie, waarvan de eerste twee weken naar Spanje. Daar was ik aan toe, want een dag na de Omloop kreeg ik ontzettend last van mijn achillespees. Overbelasting? Hoe dan ook moest mijn lichaam herstellen en weer opladen. Opladen voor alle mooie avonturen die vooral in 2020 gaan komen: de marathon van Tokio (maart), de triathlon van Rosmalen (juni) en de marathon van Berlijn (september). Maar nu eerst even vakantie, twee weken naar Spanje. Natuurlijk gaan mijn hardloopschoenen wel mee, maar rust en tijd voor het gezin komt nu op de eerste plaats!
David