In april 2021 schreef ik een review over de HOKA Carbon x2. Hierin vertelde ik dat HOKA in mijn ogen misschien niet de snelste carbonschoen op de markt had gebracht, maar wel een hele fijne én (niet geheel onbelangrijk) geschikt voor een vrij groot publiek. Een schoen waar ik in ieder geval enorm enthousiast over was. Op mijn review kreeg ik veel positieve reacties (ook vragen die ik allemaal zo eerlijk mogelijk heb proberen te beantwoorden) en het was leuk om te zien dat mijn enthousiasme over HOKA, en dan met name de X2, door veel lezers en volgers gedeeld werd. Leuk om op deze manier anderen te motiveren om ook te gaan hardlopen, op welk niveau en met welk doel dan ook.
Van X2 naar X3
Met het oog op de marathon van Rotterdam eerder dit jaar die ik samen met Erik & Nicole gelopen heb, kreeg ik van HOKA de kans om ook de nieuwe versie uit te proberen: de Carbon X3. Dat wilde ik natuurlijk wel, aangezien mijn X2’s inmiddels wel versleten waren en ik daar erg enthousiast over was. Het was de bedoeling dat ik de schoenen ruim voor Rotterdam binnen zou krijgen zodat ik nog voldoende tijd had om ze in te lopen en eraan te wennen. Maar helaas waren er leveringsproblemen en kwam mijn kleur (oranje vanwege KiKa) pas net voor de marathon beschikbaar. Niet ideaal want veel tijd om ze in te lopen had ik niet, maar op basis van mijn ervaring met de X2 waagde ik toch de sprong in het diepe. Dat bleek een verkeerde keuze…
Uitproberen in (te) korte tijd
In de korte tijd voor de marathon had ik nog twee korte loopjes de kans om de schoenen te proberen. Maar bij mijn eerste loopje ontstond er een schuurplekje bovenop mijn voet. Dit was op een plek waar de veters tegen je voet komen, iets nieuws in het ontwerp van deze schoen. Een design waardoor de schoen minimalistischer is (daardoor ook lichter) en bijna als een sok om je voet past. Op zich heel prettig, ware het niet dat bij mij dus zo’n plekje ontstond. Misschien moest ik hieraan wennen? Andere lopers die ik ken die deze schoenen ook al hadden herkenden dit probleem namelijk niet. Voor mijn tweede loopje koos ik voor iets dikkere sokken en dat ging iets beter, maar het schuurplekje zat er al ging zo natuurlijk niet weg. Ik besloot de schoenen weg te zetten tot de marathon.
Valse start
Zondag 10 april, marathondag. Mijn voet was inmiddels genezen dus vol vertrouwen trok ik de X3 aan. Toch gaf ik voor alle zekerheid andere schoenen aan Carla en de kinderen mee. Ik wist dat zij ergens halverwege de route zouden staan, dus mocht ik toch weer last krijgen dan had ik een mogelijkheid om van schoenen te wisselen. De eerste kilometers gingen zonder problemen. Net als de X2 liepen ook deze schoenen heerlijk en gemakkelijk. Comfortabele schoenen waarmee je, mede dankzij de carbonplaat, de kilometers vrij gemakkelijk wegtikt in ook nog eens een aardig tempo. Ideaal dus voor lange afstanden. Maar na zo’n 15 km begon ik toch datzelfde plekje weer te voelen. En geloof me, dan is de weg nog lang. Na 20 km was het comfortabele gevoel verdwenen doordat ik continu de irritatie voelde. Dat was dus duidelijk: schoenen wisselen zodra het kon. Gelukkig stond Carla na ongeveer 25 km langs de route en kon ik op mijn andere schoenen zonder problemen de marathon uitlopen.
Mijn oplossing
Hoe kon dat nou? Waar de X2 echt een superfijne schoen was waar ik altijd zonder problemen op heb gelopen, kreeg ik bij de X3 last van een schuurplek door de veters. Uit pure frustratie zette ik de schoenen in de kast. Eerst moest mijn voet maar eens goed herstellen, daarna zou ik een nieuwe poging gaan wagen. Of niet? Ik merkte dat de twijfel toenam. Vreemd, want als andere mensen daar geen last van hebben, waarom ik dan wel? Domme pech? Toen het plekje weer helemaal weg was pakte ik de schoenen weer uit de kast en bedacht ik een oplossing: wat als ik de veters nu eens anders strik? De irritatie ontstaat maar op één plaats. Wat als ik met strikken dat stukje nu eens oversla, zou het dan beter gaan? En ja hoor, dat was voor mij dé oplossing. Vanaf dat moment heb ik geen enkele last meer gehad en inmiddels heb ik al met veel plezier ruim 370 kilometer gelopen op deze schoenen. Nu vond ik het dan ook tijd om mijn review te schrijven. Iets later dan gepland, maar hierdoor wel een eerlijk en compleet verhaal.
Het uiterlijk
Vorig jaar zei ik nog dat veel mensen de schoenen van HOKA vaak lelijk vinden. Inmiddels merk ik dat HOKA hier echt meer werk van heeft gemaakt. De keuze is reuze en er komen ook regelmatig ´special editions´ verkrijgbaar. Voor mij een echte vooruitgang. Van de Carbon X3 kreeg ik dus de variant Radiant Yellow / Camellia (eigenlijk gewoon oranje) wat aansluit bij de kleuren van KiKa (oranje-paars). Een frisse, vrolijke kleur waar ik gewoon blij van wordt. Verder valt meteen op dat het bovenwerk veranderd is, waardoor de schoen nu een sokachtig bovenwerk heeft. Lichter en meer gestroomlijnd, dus sneller is de gedachte.
De pasvorm
Zoals al een paar keer gezegd trek je de schoen bijna aan als een sok. Door de elasticiteit van het materiaal zit je voet eigenlijk meteen goed vast. Door de goede pasvorm en de elastische tong, aan één stuk aan elkaar, zit de schoen ook zonder ‘extra lus’ comfortabel aangesloten. Het voelt bijna alsof de veters niet meer nodig zijn, al is het verstandiger om die wel gewoon te strikken voor meer stabiliteit. In mijn geval was daar dus wat creativiteit voor nodig, maar doordat de schoen zo’n fijne pasvorm heeft was dat prima op te lossen. Tijdens het lopen voelt de schoen erg licht en comfortabel. De demping in de zool is zoals je van HOKA mag verwachten weer erg fijn. Samen met de geïntegreerde responsieve carbonplaat en de bekende meta-rocker wikkelt de schoen tijdens het lopen soepel en snel af.
Time to fly
Over mijn eerste loopervaring heb ik aan het begin van deze review al genoeg geschreven. Door de vernieuwd veterconstructie, waar mijn voeten niet aan konden wennen, was mijn eerste ervaring niet zo prettig. Maar toen ik dat opgelost had, was ik weer positief verrast. De HOKA Carbon X3 doet in mijn ogen wat het belooft. Het is een comfortabele schoen waar je prettig de ene na de andere kilometer op wegloopt. Ook na 20, 30 of zelfs 40 kilometer voelt de schoen prettig en stabiel aan. Dat is fijn, want op het moment dat je benen gaan verzuren is het goed om op je schoenen te kunnen vertrouwen. Dat deze schoen dus weer uitermate geschikt is voor de lange duurlopen, marathons en ultaruns mag duidelijk zijn. De carbonplaat helpt je daarbij een lekker tempo te houden. Net als eerder bij de X2 haal ik ook nu niet de topsnelheid die carbonschoenen van andere merken je wel beloven, maar dat hoeft ook niet. De X3 geeft je wel degelijk snelheid en heel belangrijk: hij zorgt ervoor dat je deze snelheid lange tijd vol kunt houden. Wil je echt gaan voor een snelle tijd op een korte afstand (5, 10 of eventueel 21k) dan zou ik voor een andere carbonschoen gaan (al heeft HOKA daar nog de Rocket X voor), maar ga je verder dan is de X3 zeker een aanrader. Al vind ik de X3 ook een heerlijke schoen om te trainen tijdens kortere afstanden.
Mijn conclusie
Na mijn valse start (het duurde even voordat ik de veters van de schoen ‘onder controle’ had) was ik weer verkocht. Alle voordelen die ik al kende van de X2 vind ik weer terug in de X3, met enkele fijne verbeteringen. Zo vind ik het bovenwerk echt een verbetering. De schoen trek je aan als een sok, sluit prima aan en biedt toch de stabiliteit die je nodig hebt. Ik hou daarvan. Daarnaast vind ik het ook een mooie schoen. Dat is misschien niet het belangrijkste, maar het oog wil ook wat! Voor mij is de HOKA Carbon X3 dan ook de prefecte vervanger van de X2 en voor mij de ideale schoen voor een fijne (lange) duurloop op een lekker tempo. Een carbonschoen waarbij ook de wat minder snelle lopers al voordeel gaan ervaren en daarmee geschikt voor een breed publiek. Voor mij in ieder geval op dit moment mijn favoriete schoen waar ik hopelijk nog veel kilometers op ga maken. Op zondag 2 oktober sta ik aan de start van de marathon van Londen. Als het aan mij ligt met deze HOKA’s aan mijn voeten zodat ik Londen oranje kan laten kleuren, KiKa-oranje. Oranje boven!
David
Deze schoenen heb ik van HOKA EU gekregen om uit te proberen met het oog op een marathon voor KiKa, zonder verdere voorwaarden. Het is dus 100% mijn eigen mening!
David Draaft Door 