Bij een hardloper denk je eerder aan een versleten knie of heup, maar bij mij gaat het toch echt om mijn vinger. Inderdaad, die van die breuk vlak voor ik naar Chicago ging. Toen ik een potje padel oversloeg om niet geblesseerd te raken, die vinger. Bleek achteraf ernstiger dan gedacht. De breuk is wel goed hersteld, maar door flinke instabiliteit zijn de kootjes scheef gaan staan in plaats van recht op elkaar. Beetje zoals op het plaatje. En nu moet daar dus een prothese in om het gewricht te vervangen. Geen marathon van Rotterdam dus voor mij. Ach, gelukkig is het niet mijn knie of heup waardoor ik na het herstel gewoon weer door kan draven richting Tokio!